«Karınca Kral»

«Karınca Kral» pdf indirToprağın altında, kocaman bir yuvada karıncalar yaşarmış. Yazları yiyecek toplar, kışın da topladıkları yiyecekleri yerlermiş. Bu karıncaları kralları Karınca Kralmış. Diğer karıncalar yazları dur durak bilmeden çalışırmış. Karınca Kral ise onların topladıkları yiyeceklerle geçinirmiş. Kendisi yaz-kış keyif yaparmış. Karıncalar ise bu duruma çok sinir olurlarmış. Ama sinir olsalar ne çare? Karınca Kral onların kralıymış. Ona ses çıkarsalar hapse atılırlarmış. O yüzden bir şey diyemezlermiş. Yine bir yaz bütün karıncalar çalışırken, Karınca Kral bir ağacın altında keyif yapıyormuş. Çalışan karıncalardan birisi o kadar yorulmuş ki, düşüp bayılmış. Arkadaşları çok endişelenmiş. Karınca Kral, bayılan karıncanın yanına gidip:

-Çalışmamak için numara yaptığını biliyorum. Kalk ve çalışmaya devam et.

İçlerinden Bibi adındaki karınca dayanamamış:

-Karınca Kral, görmüyor musun arkadaşımız çok yorgun. Dinlenmesi gerek.

Karınca Kral:

-Sen bana karşı mı geliyorsun Bibi?

Bibi kızgın gözlerle Karınca Krala bakarak:

-Karşı gelmiyorum. Gerçekleri söylüyorum.

Karınca Kral Bibi’ye çok kızmış. Zindana atılmasını emretmiş. Ama asker karıncalar Bibi’yi zindana atmak istememişler. Çünkü Bibi çok çalışkan ve iyi kalpli bir karıncaymış. Karınca kral daha da köpürmüş:

-Size söylüyorum asker karıncalar! Bibi’yi zindana atın!

Asker karıncalar kılını bile kıpırdatmamış. Diğer karıncalar da bir anda ayaklanmışlar. Artık Karınca Kral’ın başlarında olmasını istemiyorlarmış. Karınca Kral bağırıp çağırmış ama kimse onu umursamamış. Karıncalar toplanmışlar ve aralarında fısır fısır konuşmaya başlamışlar. Konuşmaları bitince içlerinden biri:

-Bibi, artık kralımız sensin. Senin başa geçmeni istiyoruz.

Bibi şaşırmış ve mutlu olmuş:

-Teşekkür ederim arkadaşlar.

Bibi o günden sonra kral olmuş. Ama hala karıncalarla birlikte çalışmaya devam ediyormuş. Onlara yardımcı oluyormuş. Karınca arkadaşlarına karşı ise çok nazik davranıyormuş.

Karınca Krala gelirsek… O da çalışan diğer işçilerin arasına katılmış. Bütün gün ah vah edip çalışmamak için elinden geleni yapıyormuş. Ama kimse onu umursamıyormuş. Çünkü zamanında bütün karıncalara çok kötü davranmış. Yaptığı kötü davranışların cezasını ise tahtından olarak ödemiş.